Een landelijke
standaard voor de
allerbeste zorg

Als TOPGGz-afdeling biedt ons Depressie Expertisecentrum Jeugd (DEC-J) hulp aan jongeren (12-23 jaar) die langdurig aan een depressie lijden en bij wie eerdere behandelingen onvoldoende hebben geholpen.

Er is helaas nog weinig bekend over de effecten van depressiebehandelingen bij jongeren. Specifiek bij jongeren met ernstige en langdurige depressieklachten en/of waarbij naast depressie ook andere psychische problemen een rol spelen. Een belangrijk kenmerk van depressie is suïcidaliteit. Uit onderzoek blijkt dat de huidige bestaande interventies, die zich specifiek richten op suïcidaliteit, niet voldoende effectief zijn om elke suïcide te voorkomen. Wij zien het daarom als missie om de zorg te verbeteren, omdat we erin geloven dat het beter kan én moet. Als TOPGGz-afdeling werken wij om die reden actief mee aan wetenschappelijke onderzoeken. Het doel hiervan is het komen tot een bewezen, effectief behandelprogramma voor jongeren met ernstige depressieklachten bij wie het reguliere, specialistische GGz-aanbod onvoldoende werkt. Als niets in behandeling tot op heden goed genoeg heeft gewerkt, proberen wij hoop en perspectief te bieden voor jongeren en hun naasten door ons behandelprogramma.

Onze missie: altijd de beste behandeling bieden

In december 2020 is ons centrum erkend met het TOPGGz-keurmerk. Het is onze missie om de kwaliteit van behandeling voor onze doelgroep continu te verbeteren. Hierbij speelt wetenschappelijk onderzoek een belangrijke rol. Naast dat we zelf onderzoeken uitvoeren, vertalen we ook voortdurend nieuwe wetenschappelijke inzichten van derden naar ons eigen zorgaanbod. Dit maakt dat we ernstig depressieve jongeren altijd de beste behandeling kunnen bieden, die op dat moment wereldwijd beschikbaar is.

Onze visie: voorkómen is nog beter

Uit onderzoek blijkt dat depressieve klachten en suïcidale gedachten sterk toenemen vanaf de puberteitsleeftijd (13-15 jaar). Jongeren met een depressie ontkennen of verzwijgen vaak hun depressieve gevoelens om allerlei reden, waarbij schuld- en schaamtegevoelens vaak een rol spelen. Depressieve gevoelens komen in deze leeftijdscategorie vaker op een andere manier tot uiting. Denk hierbij aan slechte schoolresultaten, spijbelen, vage lichamelijke klachten, ruzies en conflicten of middelenmisbruik. Tevens blijkt uit onderzoek dat een onbehandelde depressie in de adolescentie op latere leeftijd een verhoogd risico geeft op het ontwikkelen van andere psychische problematiek. Daarnaast zorgt het voor een lagere levenskwaliteit, hogere economische kosten en een hoog gebruik van zorg.

Op het moment dat jongeren kampen met depressieve gevoelens zijn ze vaak geneigd zich af te zetten tegen hun omgeving of zich terug te trekken. Hierdoor wordt de indruk gewekt dat ze niemand nodig hebben. Wanneer de depressie niet wordt gezien en erkend, worden gevoelens van eenzaamheid vaak versterkt bij jongeren en neemt de ernst van een depressie, evenals suïcidale gedachten, toe. Uit onderzoek blijkt dat zeventig procent van de adolescenten met een depressie binnen vijf jaar een nieuwe depressieve episode zal ontwikkelen als deze onbehandeld blijft. Dit duidt op een sterke samenhang tussen depressie in de adolescentiefase en depressie in de volwassenheid. Het is daarom cruciaal om tijdig signalen van depressieve klachten op te sporen én deze serieus te nemen.

Uit onderzoek blijkt dat jongeren vaak zelf geen hulp (durven te) zoeken, om die reden gaan wij naar de jongeren toe met het STORM-project. Sinds 2011 voeren wij wetenschappelijk onderzoek uit naar preventieprogramma’s op scholen, waardoor wij laagdrempelig in contact komen met deze jongeren. We nemen ze serieus, zien en horen ze en gaan naast ze staan. In verbinding bieden wij evidence-based ondersteuning en behandeling en blijven wij door onderzoek dit aanbod continue verbeteren.

“Zorg voor ernstige en terugkerende depressieve klachten hoort gepersonaliseerd te zijn, uitgevoerd door betrokken en zeer deskundige professionals en vooral gericht te zijn op het hervatten van het gewone leven.”

Daan Creemers is klinisch psycholoog